Chapter 8: Sleepover

"Ona lubi słuchać kołysanek. Czasem jej śpiewam, zanim kładę ją do łóżeczka. Również ona nie powinna mieć nic innego w kołysce, to zbyt niebezpieczne." Pośpiesznie dawałam ostatnie instrukcje Lynn.
"Spokojnie, Amy. Mam dwoje dorosłych dzieci, mogę zająć się nią, to tylko jedna noc." Zaśmiała się. Uśmiechnęłam się, pomimo jej otuchy, wciąż jestem zaniepokojona.
"Ok, ale-"
"Amy. Spokojnie, będzie dobrze. Baw się z ... cokolwiek będziesz robić!" Mrugnęła do mnie. Jęknęłam. Nie powiedziałam jej, gdzie idę i kto ze mną będzie. Myślę, że zakłada, że jadę do klubu z przyjaciółmi lub jakieś świństwa.
"Ok. Wiem, że jestem uciążliwa, ale to jest pierwsza noc kiedy będę z dala od niej." Starałam się wyjaśnić.
"Wiem, kochanie. Wszystko będzie w porządku. Teraz IDŹ!" mówiąc pchała mnie do drzwi. Westchnęłam, wzięłam swoją torbę na ramię. To miał być długi spacer do hotelu, ale nie mogłam sobie pozwolić na podróż metrem. To byłby niepotrzebny koszt.
Wreszcie, około 7:50, byłam pod hotelem. Wiedziałam, że to był dobry adres, bo było około 200 nastoletnich dziewczyn przed drzwiami. Zajęło mi kilka minut, aby dostać się przez tłum, ale w końcu udało mi się wejść do hotelu. Szłam szybko aby dotrzeć jak najszybciej do windy, nie wiedziałam, na którym piętrze byli chłopcy, więc zrobiłam wyliczankę; trzecie. Gdy tylko wysiadłam, zauważyłam pokój 116. Nie wiem, czyj pokój to było, ale to on był na liście pokoi które dał mi Harry. Zapukałam nieśmiało. Niemal natychmiast po zapukaniu, drzwi szarpnięciem otworzyły się.
"Oh, er, cześć." Zayn przywitał mnie niezgrabnie. Zarumieniłam się i spojrzałam w dół, miał na sobie tylko ręcznik owinięty wokół bioder. Jego włosy były mokre, bo najwyraźniej przed chwilą brał prysznic.
"Hej," wymamrotałam. Zaśmiał się cicho na moje zakłopotanie.
"Właśnie się przygotowuje." Powiedział. Skinęłam głową.
"Oh." Patrzyłam w głąb pokoju, sygnalizując, że szukałam reszty chłopców.
"Niestety, chłopcy są w pokoju Louisa." Słyszałam uśmiech w jego głosie. Nadal nie patrzyłam na niego. Wiem, że był tylko bez koszulki, ale czułam, się niezręcznie że jestem z nim, jednak, gdy wszystko, co ma na sobie to tylko ręcznik.
"Ok, dzięki." Mruknęłam i zaczęłam odchodzić.
"Poczekaj!" zawołał. Teraz stał na korytarzu w ręczniku. Kręciłam się nerwowo dookoła, i nadal patrzyłam.
"Hmm?" To wszystko, co mogłam wykrzesać. Bałam się, że on będzie chciał rozpocząć rozmowę na temat naszej historii seksualnej. Albo jeszcze gorsza byłaby, normalna rozmowa.
"Są w pokoju 119". Zaśmiał się widząc mój zapał, do ucieczki. Zarumieniłam się trochę, ale też mi ulżyło.
"Dziękuję." Powiedziałam, kierując się w stronę pokoju Louisa. Zapukałam do drzwi jeszcze bardziej ostrożnie niż przedtem. Z moim szczęściem, pewnie jedna z osób która otworzy mi drzwi będzie naga. Kiedy drzwi powoli się otwierały, przygotowywałam się na najgorsze.
"Jesteś za wcześnie." Mruknął Harry z bezczelnym uśmiech na jego twarzy. Spojrzałam, na jego ciało niechętnie, był w ubraniu.
"Jest 07:59, Harry. Jestem wcześniej tylko o jedną minutę." Odpowiedziałam, sprawdzając czasu na moim telefonie. On po prostu przewrócił oczami. Weszłam powoli do pokoju. Prawie opadła mi szczęka, gdy się rozejrzałam. To największy pieprzony pokój w hotelu! Myślę, że może być nawet większy niż mojego własne mieszkanie. Warowałam na myśl o tym.
"Hej! Zobaczcie kto tu jest!" Louis krzyknął z drugiego końca pokoju. Przybiegł do mnie. Widziałam, Niall i Liam patrzących z nad swoich laptopów, uśmiechnęli się do  mnie. Zanim mogłam odwzajemnić uśmiech, zostałam zmiażdżona przez przytulające mnie dwie osoby.
"Proszę puśćcie mnie." zapiszczałam.
"Nie" Harry odpowiedział ze śmiechem.
"Czy jesteś gotowy na najlepszą noc swojego życia?" Louis zapytał.
"Nie" odpowiedziałam, zaciskając zęby. To było dla mnie niewygodne, znam tych chłopców od 24 godzin, a oni już mnie dotykają.
"No cóż, to będzie jedno z najlepszych pieprzonych piżama party."


~*~
Przepraszam za błędy. :)
CZYTASZ=KOMENTUJESZ :> xx