Chapter 35: Tearful

CZYTAJ NOTKE POD ROZDZIAŁEM
_________________________________________________

Ostatni tydzień w Ameryce zleciał za szybko. Dziś nadszedł dzień chłopcy wylotu chłopców. Miałam do nich dołączyć za dwa dni, ale i tak byłam smutna. Od dnia w którym Zayn wtargnął do mojego zycia nie spędziliśmy ani jednego dnia osobno.

Teraz było pięciu podekscytowanych  nastoletnich chłopaków chodzących koło lodówki. Włąśnie kończyłam się pakowac. Większość moich ubrań leciała z nimi a ja zabrałam tylko to co było mi najbardziej potrzebne. Zrobili to aby ułatwić mi moją podróz, odkąd miałam wziąć Steph ze sobą.

-Kochanie - usłyszałam kogoś za sobą. Odwróciłam się i zobaczyłam Zayna zabierającego Steph z jej kołyski. Zaniosłam moją walizkę do salonu, a Zayn szedł za mną z dzieckiem na rękach. Kontynuował przytulanie jej do czasu gdy obróciłam się aby pożegnać się z chłopcami.

Przytuliłam szybko każdego z nich, przeciez zobaczymy się za dwa dni. Po tym poszli pożegnać się ze Stephanie. Zayn niechętnie pozwolił im zabrać  ją z jego uścisku. Jego oczy zaszkliły się, jakby próbował powstrzymywać łzy. Podeszłam do niego i oplotłam swoje ramiona wokół jego szyi a on odwzajemnił uścisk i trzymał mnie mocno.

-Nie opuszczaj mnie- mruknęłam w jego klatkę piersiową. Poczułam jak zaczęła się unosić kiedy westchnął.

-Muszę. Wiesz że jeżeli zostałbym z tobą i poleciał 2 dni później paparazzi by oszaleli i mogliby dowiedzieć się o Steph. To by mogło być niebezpieczne dla niej-  pocieszał mnie pocierając moje plecy. Poczułam łzy napływające do  oczu.

-Wiem ale nie chcę abys wyjeżdżał- odpowiedziałam a łza wypłynęła z mojego oka na jego koszule i zostawiła małą plamkę. Wtuliłam twarz w jego klatke piersiowa jeszcze mocniej. Mój policzek był przyciśnięty do jego mięśni. Wzmocnił swój uścisk tak, ze mogłam poczuć jego mięśnie brzucha nawet przez  koszulke.

-Też nie chcę wyjeżdżać skarbie ale muszę. Kiedy dotrę, przygotuje miejsce dla Steph o ile moja mama już tego nie zrobiła. Następnie odbiorę moją rodzinę z lotniska. Nie będę musiał iść do pracy więc będziemy mogli spędzić cały dzień razem. Będę tylko ja, ty i Steph- szepnął  mi do ucha.

-W dodatku- zamruczał -w domu ściany są grubsze niż te w hotelu. Dziecko nie będzie mogło nic usłyszeć z pokoiku- Poczułam jak moje serce zaczęło bić szybciej kiedy to powiedział. Tylko ja i Zayn… odrzuciłam tę myśl od siebie.

-Teraz sprawiłeś ze jestem cała podekscytowana-  szepnęłam i spojrzałam w jego niesamowite oczy. Odwzajemnił spojrzenie.

- Mmm, naprawdę?- zaśmiał się. Stanęłam na palcach tak, aby móc sięgnąć jego ust. Złożyłam krótki pocałunek i zaczęłam się odrywać od niego. Nie zamierzał zrobić tego samego, wręcz przeciwnie, jego ręce powędrowały z mojej talii na tył mojej głowy. Pochylił się i zaczął atakować moje usta jego własnymi. Czułam się jakbyśmy byli jedynymi osobami w tym pokoju kiedy zmusił swoim językiem moje usta do otwarcia. Zanim nasz pocałunek mogł się zrobić jeszcze bardziej namiętny ktoś niezręcznie nam przerwał.

- Ew! Idźcie do pokoju!- zaśmiał się Louis. Przewróciłam oczami i próbowałąm oderwać się od Zayna, ale on nie chciał zluźnić uścisku. Jego ręce znów wróciły na moją talie.

- Wasza córka tu jest! Nie chcecie aby to widziała!- wykrzyknął Harry również śmiejąc się.

- Może ty masz podróżować z dzieckiem, ale ja musze lecieć z nimi czterema- Zayn szepnął i pocałował mnie w policzek.

- HEJ! Sądze że nie jestem aż tak nieznośny- przerwał Liam. Tym razem Zayn przewrócił oczami. Złozył ostatni pocałunek na moich ustach a potem mnie uwolnił. Łzy zaczęły spływać mi po policzkach.

-Proszę nie płacz skarbie-  powiedział łagodnie, wycierając łzy z mojej twarzy.

- Nic na to nie poradzę-  wykrztusiłam z siebie. Zayn przygryzł wargi.

- Kocham cię-  wyszeptał. Tym razem żaden z chłopaków nie postanowił nam przerywać.

- Ja ciebie też.- Wyszeptałam w odpowiedzi

- Nie będziesz kiedy dowiesz się co zrobiłem- powiedział pod nosem. Nie sądze aby było to wazne, ale i tak usłyszałam to.

-A co zrobiłeś?

 - Er-Zayn spojrzał nerwowo na mnie

-Możliwe że obiecałem mojej mamie że przyjdzie nas odwiedzić dzień po waszym przylocie- zerknął na mnie niespokojnie.

-Nie jest źle. Pewnie chciałaby po prostu spotkać się ze swoją wnuczką- powiedziałam kiedy zaczęliśmy się odrywać od siebie. Wzięłam Steph od Nialla.

-Tak ale możliwe że obiecałem też mojemu tacie że przyjedzie i będzie mógł wziąć moje siostry następnego dnia…westchnęłam, ale zanim zdążyłam odpowiedzieć Liam przerwał

-Przepraszam skarbie ale zaraz spóźnimy się na samolot- dał mi i Steph szybkiego całusa w policzek. Zabrał moją walizkę i wyniósł ją za drzwi. Reszta chłopców zrobiła to samo i zniknęli w korytarzu. Zayn dał buziaka Steph i potarł jej policzek.

-Nie waż się robić nic słodkiego kiedy mnie nie będzie- zaśmiał się. Zachichotała i wyciągnęła ramiona w góre. Wzięłam ją na ręce. Zayn odwrócił się do mnie I pocałował mnie słodko.-To samo tyczy się ciebie- zażartował I zaczął wychodzić.-Kocham cię!- krzyknęłąm za nim a coraz więcej łez zaczęło spływać po moich policzkach.

-Ja ciebie bardziej!- odkrzyknął kiedy wszedł do windy. Drzwi zamknęły się za nim i zabrały miłość mojego życia ode mnie.

O Boże, wiem zabijcie mnie..  Rozdział w całości przetłumaczony przez wspaniałą dziewczynę Weronikę <@LukeAkaParadise>. Gdyby nie ona czekalibyście na 

to, aż wyzdrowieje.. Wiem jestem najgorszą tłumaczką na świecie, ale przecież się nie rozdwoje.. Mam dyplomową klasę w szkole muzycznej więc nie mam czasu w tygodniu. A w ferie.. no sami wiecie ferie to ferie. Możecie mi wierzyć bądź nie, ale następnego rozdziału spodziewajcie się w następną sobotę/niedzielę. Jeżeli mnie znienawidziliście, to przepraszam.....

Jeśli spodobał wam się rozdział to skomentujcie, Weronika na pewno się ucieszy jak zobaczy, że podoba wam się to co przetłumaczyła.

Nadal poszukuje  kogoś co umie/ zna kogoś kto robi szablony